Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

Fitted out

  • 1 exorno

    ex-orno, āvi, ātum, 1, v. a., to fit out, equip, furnish, supply with any thing.
    I.
    In gen. (rare;

    not in Cic.): nullae magis res duae plus negoti habent (sc. quam navis et mulier) forte si occeperis exornare,

    to give them an outfit, Plaut. Poen. 1, 2, 3 sq.:

    dum vicinitatem armis exornat,

    Sall. C. 36, 1; so,

    classem,

    Just. 5, 6:

    aliquem veste, nummis, familia,

    Phaedr. 4, 22, 23; cf.:

    is homo exornetur graphice in peregrinum modum,

    be fitted out, dressed, Plaut. Trin. 3, 3, 38:

    rebus paratis atque exornatis nuptiis,

    set out, arranged, id. Aul. 4, 10, 54:

    convivium omni opulentiā,

    Sall. J. 85, 39:

    aciem,

    id. ib. 52, 5.— Absol.:

    consul omnibus exploratis, credo dis fretus... tamen pro rei copia satis providenter exornat,

    provides, Sall. J. 90, 1 Kritz. — Transf.:

    hominem exornavit, mulierem qui abduceret,

    has employed, fitted out, Plaut. Ps. 4, 7, 110 Ritschl N. cr.; cf.:

    utrum aliquem exornari oportuit, qui istaec prohiberet,

    Auct. Her. 4, 15, 22 fin.
    II.
    Pregn., to deck out, adorn, embellish (the class. signif. of the word).
    A.
    Lit.:

    ea signa emere soleo, quae ad similitudinem gymnasiorum exornent mihi in palaestra locum,

    Cic. Fam. 7, 23, 2; cf.:

    domum ejus exornatam atque instructam iste reddiderat nudam atque inanem,

    id. Verr. 2, 2, 34, § 84:

    triclinium ample magnificeque,

    id. ib. 2, 4, 27, §

    62: aliquem veste regia,

    Curt. 8, 13 fin.:

    tibi me exorno ut placeam,

    Plaut. Most. 1, 3, 135; cf. id. Stich. 5, 4, 3; id. Trin. 4, 2, 15.— Transf., comically: adeo exornatum dabo, adeo depexum, ut dum vivat, meminerit mei, I'll give him such a dressing, i. e. beating, Ter. Heaut. 5, 1, 77.—
    B.
    Trop.:

    quin tu te exornas moribus lepidis?

    Plaut. Most. 1, 3, 12:

    Pythagoras exornavit eam Graeciam, quae magna dicta est, praestantissimis artibus,

    Cic. Tusc. 5, 4, 10; cf.:

    philosophiam falsa gloria,

    id. ib. 2, 5, 12; and:

    L. Fulvius eodem honore (i. e. consulatu) exornatus,

    Plin. 7, 43, 44, § 136:

    ad illustrandam atque exornandam orationem,

    Cic. de Or. 3, 38, 152; cf.:

    mea ratio in dicendo haec esse solet, ut boni quod habeat, id amplectar, exornem, exaggerem, etc.,

    id. ib. 2, 72, 292:

    quid exornamus philosophiam? aut quid ejus nomine gloriosi sumus?

    set off with praises, extol, id. Tusc. 2, 14, 33.—
    III.
    To despoil of ornament, Tert. Cult. Fem. 2, 9. —Hence, exornātus, a, um, P. a., decked out, adorned (rare):

    candide vestitus, laute exornatusque,

    Plaut. Cas. 4, 1, 10:

    cithara exornatissima,

    Auct. Her. 4, 47, 60: ornatu nullo potest exornatior esse, Poët. in Anth. Lat. 1, 692 Burm.

    Lewis & Short latin dictionary > exorno

  • 2 orno

    orno, āvi, ātum, 1 (old form of the perf. ORNAVET, Column. Rostr.; v. infra), v. a. [perh. root var-, cover; Sanscr. varna-, color], to fit out, furnish, provide with necessaries; to equip, to get ready, prepare (class.; syn. exorno, concinno).
    I.
    In gen.:

    age nunc, orna te,

    Plaut. Ep. 2, 2, 10:

    prandium domi,

    id. Rud. 1, 2, 53: ornatur ferro Enn. ap. Gell. 16, 10 (Ann. v. 190 Vahl.):

    aliquem armis,

    Verg. A. 12, 344:

    decemviros apparitoribus, scribis, librariis, praeconibus, architectis, praeterea mulis, tabernaculis, centuriis, supellectili,

    Cic. Agr. 2, 13, 32:

    aliquem pecuniā,

    Plin. Ep. 3, 21, 3: CLASESQVE-NAVALES-PRIMOS-ORNAVET, fitted out, Column. Rostr.:

    maximas classes,

    Cic. Imp. Pomp. 4, 9; cf. Liv. 9, 30:

    naves,

    id. 40, 26:

    convivium,

    Cic. Verr. 2, 4, 20, § 44:

    copias omnibus rebus,

    id. Imp. Pomp. 8, 20:

    provincias,

    to furnish money, arms, and attendants to governors setting out for their provinces, id. Att. 3, 24, 1; id. ib. 4, 18, 2; Liv. 40, 36, 5; so,

    consules,

    id. ib. —Hence, to trim, provide with oil:

    lampades,

    Vulg. Matt. 25, 7.—
    II.
    In partic., to ornament, adorn, embellish, deck, set off.
    A.
    Lit.:

    Italiam ornare quam domum suam, maluit: quamquam, Italiā ornatā, domus ipsa mihi videtur ornatior,

    Cic. Off. 2, 22, 76:

    scuta ad forum ornandum,

    Liv. 9, 40:

    cornua sertis,

    Verg. A. 7, 488:

    monilia collum,

    Ov. M. 5, 52.—Of dressing the hair, Ov. Am. 1, 14, 5:

    capillos,

    id. ib. 2, 7, 23; Prop. 1, 2, 1.—
    B.
    Trop., to adorn, decorate, set off; to commend, praise, extol; to honor, show honor to, distinguish:

    aliquid magnificentius augere atque ornare,

    Cic. de Or. 1, 21, 94:

    seditiones ipsas,

    id. ib. 2, 28, 124:

    aliquem suis sententiis,

    id. Fam. 15, 4, 11: dicere, laudandum adulescentem, ornandum, tollendum, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 1:

    civitatem omnibus rebus,

    Caes. B. G. 7, 33:

    aliquem maximis beneficiis,

    Cic. Att. 6, 1, 5:

    aliquem laudibus,

    id. Phil. 2, 11, 25:

    egressum alicujus frequentiā suā,

    id. Pis. 13, 31:

    candidatum suffragio,

    Plin. Ep. 2, 1, 8: aliquem ornare, to bestow honor upon, advance to honor, Cic. Fam. 1, 1:

    hederā poëtam,

    Verg. E. 7, 25.—Ironically:

    ornatus esses,

    would have been rewarded, Ter. Ad. 2, 1, 22.—Hence, ornātus, a, um, P. a.
    A.
    Fitted out, furnished, provided with necessaries, equipped, accoutred, splendidly furnished (class.;

    syn.: instructus, praeditus): sapiens plurimis artibus instructus et ornatus,

    Cic. Fin. 2, 34, 112:

    scutis telisque parati ornatique,

    id. Caecin. 21, 60:

    equus ornatus,

    Liv. 27, 19:

    elephantus,

    Nep. Hann. 3, 4:

    naves paratissimae, atque omni genere armorum ornatissimae,

    Caes. B. G. 3, 14:

    fundus,

    Cic. Quint. 31, 98:

    Graecia copiis non instructa solum, sed etiam ornata,

    not provided merely, but also splendidly furnished, id. Phil. 10, 4, 9.— Transf.:

    ingenio bono,

    Plaut. Poen. 1, 2, 89.—
    B.
    In partic., ornamented, adorned, decked, decorated, embellished, handsome, ornate:

    sepulcrum floribus ornatum,

    Cic. Fl. 38, 95.— Comp.:

    nihil ornatius,

    Cic. Sen. 16, 57.—Esp., adorned with all good qualities, excellent, distinguished, eminent, illustrious:

    lectissimus atque ornatissimus adulescens,

    Cic. Div. in Caecil. 9, 29:

    in dicendo,

    id. de Or. 1, 10, 42; id. ib. 1, 11, 49:

    homo ornatissimus loco, ordine, nomine, virtute, ingenio, copiis,

    honored, respected, id. Verr. 2, 1, 48, § 127:

    ornati elaboratique versus,

    embellished, id. Or. 11, 36:

    oratio,

    id. de Or. 1, 12, 50:

    locus ad dicendum ornatissimus,

    admirably adapted, id. Imp. Pomp. 1, 1.—Hence, adv.: ornātē, with ornament, ornamentally, ornately, elegantly (class.):

    dicere,

    Cic. de Or. 3, 14, 53:

    apte, distincte, ornate dicere,

    id. Off. 1, 1, 2.— Comp.:

    causas agere ornatius,

    Cic. Fam. 9, 21, 1.— Sup.:

    causam ornatissime et copiosissime defendere,

    Cic. Brut. 5, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > orno

  • 3 aptus

    I.
    suitable, appropriate, fitting.
    II.
    fitted, connected, fastened / prepared, fitted out.

    Latin-English dictionary of medieval > aptus

  • 4 īnstrūctus

        īnstrūctus adj. with comp. and sup.    [P. of instruo], furnished, provided, supplied: domicilia rebus iis, etc.: instructae ornataeque naves: decem vitiis instructior, H.—Fig., arranged, prepared, ready: in corde consilia, T.: res satis scite instructae: ad dicendum instructissimus. —Instructed, taught, versed: in iure civili: a iure civili, ab historiā instructior.
    * * *
    I
    instructa -um, instructior -or -us, instructissimus -a -um ADJ
    equipped, fitted out, prepared; learned, trained, skilled; drawn up/arranged
    II
    equipment, apparatus

    Latin-English dictionary > īnstrūctus

  • 5 ōrnātus

        ōrnātus adj. with comp. and sup.    [P. of orno], fitted out, furnished, provided, supplied, equipped, accoutred: sapiens plurimis artibus: equus, L.: elephantus, N.: naves omni genere armorum ornatissimae, Cs.: Graecia copiis non instructa solum, sed etiam ornata, abundantly furnished.—As subst n.: in aedibus nil ornati, no preparation, T.: Quid istuc ornatist? attire, T.— Adorned, decorated, embellished, handsome: sepulcrum floribus: nihil ornatius.—Excellent, distinguished, eminent, illustrious: omnium hominum homo ornatissume, T.: homo ornatissimus loco, ordine, nomine, honored: versūs, embellished: oratio: locus ad dicendum ornatissimus, admirable.
    * * *
    ornata -um, ornatior -or -us, ornatissimus -a -um ADJ
    well equipped/endowed, richly adorned, ornate; distinguished, honored

    Latin-English dictionary > ōrnātus

  • 6 armo

    armo, āvi, ātum, 1, v. a. [arma].
    I.
    A.. Lit., to furnish with weapons, to arm, equip, aliquem or aliquem aliquā re:

    cum in pace multitudinem hominum coëgerit, armārit, instruxerit,

    Cic. Caecin. 12:

    milites armari jubet,

    Caes. B. C. 1, 28:

    ut quemque casus armaverat, sparos aut lanceas portabant,

    Sall. C. 56, 3:

    copias,

    id. J. 13, 2:

    agrestīsque manus armat sparus,

    Verg. A. 11, 682:

    quos e gente suorum armet,

    Ov. M. 14, 464; 12, 614: milites iis armis armare, Pomp. ap. Cic. Att. 8, 12:

    nunc tela, nunc saxa, quibus eos adfatim locus ipse armabat, etc.,

    Liv. 9, 35:

    se spoliis,

    Verg. A. 2, 395:

    manus ense,

    Val. Fl. 2, 182:

    aliquem facibus,

    Flor. 3, 12, 13:

    apes aculeis,

    Plin. 11, 28, 33, § 46; so,

    aliquid aliquā re: ferrum armare veneno,

    Verg. A. 9, 773:

    calamos veneno,

    id. ib. 10, 140:

    pontum vinclis,

    Manil. 5, 657 al. —Followed by in, contra, adversus:

    egentes in locupletes, perditi in bonos, servi in dominos armabantur,

    Cic. Planc. 35; id. Mil. 25; id. Att. 8, 3, 3:

    delecta juventus contra Milonis impetum armata est,

    id. Mil. 25; for adversus, v. infra. —That for which one is armed, with in or ad:

    unanimos armare in proelia fratres,

    Verg. A. 7, 335:

    armate viros ad pugnam,

    Vulg. Num. 31, 3.—
    B.
    Trop.
    1.
    To arm, equip, furnish:

    temeritatem concitatae multitudinis auctoritate publicā armare,

    Cic. Mil. 1:

    cogitavit, quibus accusatorem rebus armaret,

    id. Clu. 67: te ad omnia summum ingenium armavit, Caecil. ap. Cic. Fam. 6, 7:

    Pompeium senatūs auctoritas, Caesarem militum armavit fiducia,

    Vell. 2, 49:

    ferae gentes non telis magis quam suo caelo, suo sidere armantur,

    Plin. Pan. 12, 3:

    sese eloquentiā,

    Cic. Inv. 1, 1:

    se imprudentiā alicujus,

    Nep. Dion, 8, 3:

    irā,

    Ov. M. 13, 544:

    eā cogitatione armamini,

    Vulg. 1 Pet. 4, 1:

    Archilochum proprio rabies armavit iambo,

    Hor. A. P. 79:

    nugis armatus,

    armed with nonsense, id. Ep. 1, 18, 16:

    armata dolis mens,

    Sil. 1, 183; cf. id. 11, 6; 15, 682.—
    2.
    To excite, stir up, rouse, provoke; constr. with adversus, ad or in:

    (Hannibal) regem armavit et exercuit adversus Romanos,

    Nep. Hann. 10, 1:

    aliquem ad omnia armare,

    Cic. Fam. 6, 7:

    Claudii sententia consules armabat in tribunos,

    Liv. 4, 6; so id. 3, 57:

    Quid vos in fata parentis Armat?

    Ov. M. 7, 347:

    mixtus dolor et pudor armat in hostes,

    Verg. A. 10, 398:

    in exitium rei publicae,

    Flor. 3, 12, 13; 4, 2, 1.—
    II.
    To furnish with something needful, esp. with the munitions of war, to fit out, equip:

    ea, quae sunt usui ad armandas naves, ex Hispaniā adportari jubet,

    Caes. B. G. 5, 1:

    muri propugnaculis armabantur,

    Liv. 30, 9: Claudius triremes quadriremesque [p. 164] et undeviginti hominum milia armavit, Tac. A. 12, 56.—Hence, armātus, a, um, P. a., armed, equipped, fitted with armor (opp. inermis, togatus, q. v.); also subst.: armātus, i, m., an armed man, a solier, = miles.
    A.
    Adj.
    1.
    Lit.:

    armatos, si Latine loqui volumus, quos appellare vere possumus? opinor eos, qui scutis telisque parati ornatique sunt,

    Cic. Caecin. 21, 60: cum animatus iero satis armatus sum, Att. ap. Non. p. 233, 18;

    p. 495, 23: armati pergemus,

    Vulg. Num. 32, 32; ib. Judith, 9, 6: ab dracontis stirpe armatā exortus, Att. ap. Non. p. 426, 2:

    armata manus,

    Lucr. 2, 629; so id. 2, 636; 2, 640; 5, 1297; cf. id. 5, 1292:

    saepe ipsa plebes armata a patribus secessit,

    Sall. C. 33, 4:

    contra injurias armatus ire,

    id. J. 31, 6:

    facibus armatus,

    Liv. 5, 7:

    armatus falce,

    Tib. 1, 4, 8:

    classes armatae,

    Verg. G. 1, 255:

    armatus cornu,

    Plin. 11, 37, 45, § 128.—
    2.
    Meton.:

    armati anni,

    i. e. years spent in war, Sil. 11, 591.— Trop.: excitati, erecti, armati animis, armed, furnished, etc., Cic. Phil. 7, 9, 26.—In the sup. only twice, and referring to the pos. armatus in connection with it ( comp. and adv. never used), Cic. Caecin. 21, 61 (v. the passage in its connection):

    tam tibi par sum quam multis armatissimis nudi aut leviter armati,

    Sen. Ben. 5, 4.—
    B.
    Subst.: gravidus armatis equus (sc. Trojanus), Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Trag. v. 97 Müll.): armatos educere, id. ap. Non. p. 355, 16:

    navem triremem armatis ornat,

    Nep. Dion, 9, 2:

    decem milia armatorum,

    id. Milt. 5, 1; so Vulg. Exod. 38, 25:

    armatis in litora expositis,

    Liv. 37, 28; 42, 51; 9, 24; Suet. Caes. 30.

    Lewis & Short latin dictionary > armo

  • 7 ligula

    lĭgŭla and lingŭla (v. infra), ae, f. dim. [from lingua:

    quamvis me ligulam dicant Equitesque Patresque, Dicor ab indoctis lingula grammaticis,

    Mart. 14, 120 ], a little tongue; hence, transf.
    I.
    A tongue of land:

    oppida posita in extremis lingulis promontoriisque,

    Caes. B. G. 3, 12.—
    II.
    The tongue of a shoe, a shoe-strap, shoe-latchet: lingula per diminutionem linguae dicta; alias a similitudine linguae exsertae, ut in calceis, alias insertae, id est intra dentes coërcitae, ut in tibiis, Paul. ex Fest. p. 116 Müll.:

    habet Trebius, propter quod rumpere somnum debeat et ligulas dimittere,

    Juv. 5, 20; Mart. 2, 29, 7.—As a term of reproach:

    ligula, i in malam crucem,

    Plaut. Poen. 5, 5, 30.—
    III.
    A spoon or ladle for skimming a pot, a skimmer:

    isque (musteus fructus) saepius ligula purgandus est,

    Col. 9, 5 fin. —For taking out and dropping aromatic essences:

    inde lingulis eligunt florem,

    Plin. 21, 14, 49, § 84.—For preserves, Cato, R. R. 84.—
    B.
    As a measure, a spoonful:

    duarum aut trium lingularum mensura,

    Plin. 20, 5, 18, § 36.—
    IV.
    A small sword, Naev. ap. Gell. 10, 25, 3; ct. Varr. L. L. 7, § 107 Müll.—
    V.
    The tongue or reed of a flute, Plin. 16, 36, 66, § 171; cf. under II. the passage cited from Paul. ex Fest. p. 116 Müll.—
    VI.
    The pointed end of a post or stake, which was inserted into something, a tongue, tenon:

    lingulae edolatae,

    Col. 8, 11, 4.—
    VII.
    The short arm of a lever, which is placed under the weight to be raised:

    si sub onus vectis lingula subjecta fuerit,

    Vitr. 10, 8.—
    VIII.
    The tongueshaped extremity of a water-pipe, by which it is fitted into another, Vitr. 8, 7.—
    IX.
    The tongue of a scale-beam: examen est ligula et lignum, quod mediam hastam ad pondera adaequanda tenet, Schol. ad Pers. 1, 6.—
    X.
    A tongue-shaped member of the cuttle-fish:

    loliginum ligulas,

    App. Mag. p. 297, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > ligula

См. также в других словарях:

  • fitted out — adj. same as {outfitted}, 1. Syn: outfitted. [WordNet 1.5] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • fitted out outfitted — furnished furnished adj. provided with necessary furnishings; used especially of rented apartments having furniture included in the rental price; as, a furnished apartment. Opposite of {unfurnished}. [Narrower terms: {stocked, stocked with ;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • fitted out — adjective 1. prepared with proper equipment equipped for service in the Arctic • Syn: ↑equipped • Similar to: ↑prepared 2. furnished with essential equipment for a particular occupation or undertaking occupation a well outfitted expedition to the …   Useful english dictionary

  • fitted — Synonyms and related words: a propos, able, acceptable, accoutered, ad rem, adapted, adjusted, admissible, applicable, apposite, appropriate, apropos, apt, armed, au fait, becoming, befitting, bespoke, capable, catered, checked out, competent,… …   Moby Thesaurus

  • fitted — [adj1] appropriate, right adapted, conformable, cut out for, equipped, matched, proper, qualified, suitable, suited, tailor made; concept 558 Ant. inappropriate, incorrect, unfit, unprepared, unqualified, wrong fitted [adj2] equipped accoutered,… …   New thesaurus

  • out|rigged — «OWT RIHGD», adjective. fitted with outriggers …   Useful english dictionary

  • out|rig|gered — «OWT RIHG uhrd», adjective. fitted with an outrigger …   Useful english dictionary

  • Fitted — Fit Fit, v. t. [imp. & p. p. {Fitted}; p. pr. & vb. n. {Fitting}.] 1. To make fit or suitable; to adapt to the purpose intended; to qualify; to put into a condition of readiness or preparation. [1913 Webster] The time is fitted for the duty.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • out — /owt/, adv. 1. away from, or not in, the normal or usual place, position, state, etc.: out of alphabetical order; to go out to dinner. 2. away from one s home, country, work, etc., as specified: to go out of town. 3. in or into the outdoors: to… …   Universalium

  • out — [[t]aʊt[/t]] adv. 1) not in the usual place, position, state, etc.: out of alphabetical order[/ex] 2) away from one s home, country, work, etc., as specified: to go out of town[/ex] 3) in or into the outdoors: to go out for a walk[/ex] 4) to a… …   From formal English to slang

  • out of joint — Synonyms and related words: amiss, askew, awry, broken, cockeyed, convulsed, deranged, disarranged, discomfited, discomposed, disconcerted, disjointed, dislocated, disordered, disorderly, disorganized, displaced, disturbed, haywire, ill adapted,… …   Moby Thesaurus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»